W życiu wielu rodziców przychodzi moment, w którym odczuwają potrzebę zasięgnięcia czyjejś opinii w kwestii funkcjonowania ich pociechy czy też zasadności własnych metod wychowawczych. Gdy zachowanie dziecka zmienia się diametralnie, przejawia ono problemy w zakresie kontaktu z rówieśnikami , odczuwa z pozoru nieuzasadnione silne lęki czy też rozwija się w innym tempie niż rówieśnicy, dobrym pomysłem jest zwrócenie się w takiej sytuacji do psychologa.

Porażka czy dojrzałość?

Decyzja o skonsultowaniu problemu ze specjalistą nie powinna być postrzegana przez rodzica jako jego porażka wychowawcza, ale jako wyraz dojrzałości i troski o własne dziecko. W sytuacji, gdy konsultacja z psychologiem traktowana jest przez opiekuna jako ostateczność oraz przysłowiowe zło konieczne, negatywna atmosfera towarzysząca spotkaniu z terapeutą może być źródłem dużego stresu dla dziecka. W momencie, gdy rodzic jest otwarty na współpracę z psychologiem, dziecku udziela się pozytywna atmosfera towarzysząca spotkaniu i czuje się ono bezpiecznie w kontakcie z terapeutą.

Pierwsza konsultacja

Zazwyczaj pierwsza konsultacja u psychologa ma charakter pogłębionego wywiadu. Rola terapeuty polega na zebraniu jak największej ilości istotnych informacji, które mogą okazać się przydatne w obliczu przedstawionego przez rodzica problemu. Czasem okazuje się, że nie zachodzi potrzeba dalszych konsultacji, ponieważ zachowanie dziecka stanowi wyraz naturalnych zmian rozwojowych. Jeżeli jednak okaże się, że wskazana jest obserwacja dziecka przez psychologa, warto przygotować do tego małego pacjenta w odpowiedni sposób.

Poinformuj dziecko na czym będzie polegało spotkanie

Przede wszystkim, należy w miarę możliwości przybliżyć dziecku to, jak spotkanie będzie wyglądało. Zazwyczaj psycholog udziela na ten temat informacji, jeżeli jednak z jakiegoś względu tak się nie stanie, warto za pomocą pytań wyjaśnić wszelkie wątpliwości. Dziecko będzie się też czuło pewniej, wiedząc ile potrwa konsultacja, kto będzie przebywał z nim w gabinecie oraz co będzie robić w trakcie spotkania.

To także pomoc dla rodzica

Rozmowa z psychologiem jest też dobrym sposobem na poradzenie sobie rodzica z własnymi odczuciami. Wiadomo bowiem, że bycie mamą czy tatą to wymagająca rola, czasem trudna do pogodzenia z innymi wyzwaniami współczesnego świata. Każdy ma prawo czuć się momentami niepewny czy przytłoczony. Rozmowa z obiektywnym specjalistą może stanowić krok ku wprowadzeniu korzystnych zmian w funkcjonowaniu swoim i swej rodziny.

Źródło : self-psychologia.pl